Αγάπα μεεε....

Από μικρή άκουγες πως αν δεν αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου πρώτα, δεν θα σε αγαπήσει κανείς. Αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια. Δεν είναι οτι δεν θέλει να σε αγαπήσει ή δεν μπορεί. Η άλλη μισή είναι πως δεν τον αφήνεις...

Αν δεν αγαπάς τον τον εαυτό σου γι' αυτό που είσαι δεν  επιτρέπεις στον άλλο να σε αγαπήσει. Γιατί ακόμα και αν το κάνει εσύ πάντα έχεις την αμφιβολία και σκέφτεσαι είναι καλά στα μυαλά του; μήπως δεν βλέπει καλά; τόσο ανάγκη έχει την σχέση; μα καμιά άλλη δεν του καθόταν; σίγουρα σε κάτι άλλο αποσκοπεί

Και όμως κάποιος άλλος σε αγαπάει για εσένα. Βλέπει σε εσένα αυτό που εσύ κλείνεις τα μάτια. Και προσπαθεί να είναι δίπλα σου. Και να ακούει όλα τα παράπονά σου και τα κομπλεξικά σου. 
Και αν είσαι τυχερή όχι μόνο θα τα ακούει αλλά θα σου λέει και την αλήθεια που νιώθει. Πόσο κούκλα, γλυκιά, ευγενική και καλός άνθρωπος είσαι. Πως μπροστά του δεν υπάρχει καμία άλλη εκτός από εσένα. 
Αλλά και πάλι εσένα δεν θα σου είναι αρκετό γιατί αυτός δεν το λέει ειλικρινά ή γιατί η κολλητή του είναι ψηλή, ηλιοκαμένη και με τις ιδανικές διαστάσεις.

Και τότε είναι που τα καταστρέφεις όλα. Προσπαθείς να δείξεις πόσο αξίζεις με τον επόμενο που περιμένει στην γωνία. Που εννοείται και πάλι σε θεωρεί άσχημη αλλά δεν στο λέει για να κερδίσει κάτι, όπως όλοι οι άλλοι. 
Και αυτός που σε θέλει ακριβώς έτσι όπως είσαι χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα, φύγει.

Πολύ απλά επειδή εσύ δεν πιστεύεις στον εαυτό σου. Επειδή εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Και με αυτόν τον τρόπο δεν βλέπεις την αγάπη των άλλων. Δεν της δίνεις χώρο να υπάρξει. Διώχνεις μακριά τους ανθρώπους επειδή μπορούν να ζήσουν και χωρίς εμένα. 

Την σβήνεις και την πετάς.