Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Για σένα παππού, μ ακούς?

2:05 μ.μ. 0


       Παππού? ακούς? θα με ξυπνήσει... σφίξε με στην αγκαλιά σου και συμβούλεψέ με όσο πιο γρήγορα μπορείς... μ ακούς? κάνε το γρήγορα... σ αγαπάω παππού... Εσύ μ αγαπάς αληθινάάά... ποτέ δεν μου ζήτησες ούτε απαιτούσες κάτι... ξέρεις γιατί? γιατί με αγαπούσες... όποιος αγαπά δεν ζητά, δεν απαιτεί.... όποιος αγαπά δεν αλλάζει τον άλλον…όποιος αγαπά προσφέρει...κ σου πρόσφερα την αγάπη μου... αυτό που ήθελες άλλωστε... σ άρεσε να σου δίνω καραμελιτσες, κρουασάν μαζί με ένα γλυκό φιλί.... σαν μικρό παιδάκι κ εσύ...Πέρασε ένας χρόνος παππού που έχω να σε δω από κοντά, να ψηλαφίσω το πρόσωπό σου, να παίξω κρυφτό στην αγκαλιά σου... ναι, πέρασε και ακόμη δεν το πιστεύω... δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε έχασα...., ότι χαθήκαμε... όχι δε μπορώ....δε μπορώ να ξεχάσω ότι σα σήμερα τέσσερις και κάτι το πρωί χτύπησε το τηλέφωνο και ήξερα ότι κάποιο κακό συνέβη… ήξερα ότι ήταν θάνατος…. Ο θάνατός σου….το ήξερα παππού… άρχισα να κλαίω με το που χτύπησε το τηλέφωνο…. ήθελα να τρέξω να σε δω, τόσο γρήγορα όπως τα δάκρυα μου…Δεν είσαι εδώ, δεν είσαι να σε βλέπω αυτές τις μέρες που γύρισα….δεν είσαι…ζεις αλλού …. ψηλά πολύ ψηλά… καθημερινά ζεις μέσα μου... στον ύπνο μου έρχεσαι συνεχώς σα μια γλυκιά μορφή σα να θες να μου δώσεις αυτό που μου στερούν οι γύρω μου, σα να με ξυπνάς μέσα στον ύπνο μου... πολλές φορές στεναχωριέμαι γιατί δεν σ’ έχω…. Αλλά τι να κάνω? Δεν μπορώ να το πω… όλοι λένε θα περάσει κ άντε συνεννοήσου μετα… όχι παππού για μένα οι άνθρωποι δεν περνάνε, δεν είναι τρένα διερχόμενα που χάνουν τον προορισμό τους… για μένα οι άνθρωποι νιώθουν…. Για μένα οι άνθρωποι ζουν μέσα μας, ποτέ δεν ξεχνιούνται…  αλλά ξέρεις τι διαπίστωσα? Οι άνθρωποι ξεχνάνε το καλό και θυμούνται το κακό… αυτό που μ έμαθες να μην κάνω, παππού... με πληγώνει, όταν το κάνουν άλλοι… δεν είμαι μηδενικό, αλλά από το μηδέν  ξεκίνησα τη μέρα που ήρθα στη ζωή… πώς να σε ξεχάσω όταν με έμαθες να εκτιμάω? Πώς? Πώς να ξεχάσω όλον αυτόν τον ‘Γολγοθά’ της ταφής σου? Του θρήνου? Της σιωπής? Τη συννεφιασμένη και βροχερή εκείνη μέρα? Τα περιστέρια που στάθηκαν στο σπίτι? Μέσα μου σε θρηνώ, σε θρηνώ γιατί αυτό είναι το καλύτερο.. να υπάρχεις μέσα μου... άλλωστε δεν είναι τα μαύρα ρούχα που σε κάνουν να θρηνήσεις ο,τι έχασες...

     Σ’ αγαπάω παππού, σ’ αγαπάω και μου λείπεις, περιμένω την μέρα που θα συναντηθούμε και τότε θα είμαι χαρούμενη, πολύ χαρούμενη… έλα να με βρεις, αλλιώς περίμενέ με,   θα έρθω εγώ!!


Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Ζήτα μου ό,τι θες

4:34 π.μ. 2

Αγαπημένε μου! Πόσο ευτυχισμένη με κάνεις.
Η ζωή σου, ζωή μου και η δική μου, δική σου.

Πόσο όμορφο είναι να έχεις κάποιον να αγαπάς και να σε αγαπάει, να είναι δίπλα σου σε όλα γιατί αλλιώς δεν είναι ζωή.

Μου είπες πως είσαι ευτυχισμένος, συνειδητοποίησες πως δεν μπαίνουμε "ολοκληρωμένοι" στη σχέση, αλλά πληγωμένοι, πληγωμένοι βαθιά. Μα δεν είμαστε μαζί για να θεραπεύσουμε μονόπλευρα ο ένας τον άλλο. Είμαστε εδώ μαζί, για να δίνουμε ένα γλυκό φιλί στην πληγή και σιγά σιγά να βοηθάμε τον άνθρωπό μας να ολοκληρώνεται.

Είσαι φως! Φως δυνατό που μου δείχνει επιλογές και τις δυνατότητες μου. Που φωτίζεις όλους γύρω σου. Φως μέσα μου που κάθε στιγμή με κάνει να χαμογελάω και να βουρκώνω από την ένταση του. Να με φωτίζεις... Φως μου.

Μαζί σου μαθαίνω τόσα πολλά! Πως ο εαυτός μου, η ψυχή μου αξίζει πολλά, και βασικότερο από όλα να φανερωθεί. Να αρχίσει να ξεδιπλώνεται μαζί με τη δική σου, όχι παράλληλα, μαζί.
Πως καμία αξία δεν έχει το ωραίο αν δεν το μοιράζεσαι, όχι με όλο τον κόσμο, με αυτούς που σε αγαπάνε.

Κι αυτή η λέξη; Πόσο σημαντική για σένα... Με αγαπάς;
Κι εγώ πως νιώθω δίπλα σου ο πιο σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο; Αν αυτό δεν το καταφέρνει η αγάπη, τότε ποιος;

Αγαπημένε μου, μαζί σου θέλω τη ζωή, αφού μαζί σου την μαθαίνω και είναι τόσο όμορφη.
Να μου μιλάς και να με κρατάς στην αγκαλιά σου. Κι αν αυτό δεν είναι αγάπη, τότε δεν ξέρω τι είναι.

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Κι εγώ που μένω;

3:46 μ.μ. 2



Το να μην έχεις μια βάση μπορεί να ακούγεται αρκετά απλό, από τη στιγμή που έχεις ένα κρεβάτι να κοιμηθείς, μία στέγη πάνω από το κεφάλι σου, τι άλλο χρειάζεσαι; Ε λοιπόν δεν είναι τόσο απλό.
Όταν δεν έχεις βάση είσαι ασταθής, όταν είσαι ασταθής δε μπορείς να ξεκινήσεις τίποτα με γερά θεμέλια, έτσι καταλήγεις να αναβάλλεις τα πάντα.

Δεν ξέρω αν είστε ή αν γνωρίζετε παιδί χωρισμένων γονιών, αλλά θα σας πω κάτι από την εμπειρία μου, το πρόβλημα δεν ξεκινάει και τελειώνει μαζί με την ολοκλήρωση της διαδικασίας του διαζυγίου.
Είναι τόσα πολλά που ακολουθούν και που ίσως έχουν προηγηθεί αφού έφτασαν δυο άνθρωποι στο σημείο να διαλύσουν μια οικογένεια.

Ένα από τα πολλά, στο οποίο θέλω να επικεντρωθώ τώρα είναι το σπίτι. Πολλά παιδιά μεγαλώνουν με έναν γονιό εξ΄ολοκλήρου και δεν βλέπουν τον άλλο, παρά μόνο ελάχιστες φορές. Άλλα προσπαθούν να ισορροπήσουν την κατάσταση και μοιράζονται στα δύο. Επειδή ανήκω στην δεύτερη κατηγορία λέω να αναφερθώ σε αυτό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θεωρώ το πρώτο εύκολο.

Ζούσα χρόνια με τη μαμά μου και τη μεγαλύτερη αδελφή μου, και όπως σε όλες τις οικογένειες και ειδικά τις μονογονικές υπήρχαν δυσκολίες. Όταν έφτασα 18, η αδελφή μου 21, φύγαμε και πήγαμε στο σπίτι του μπαμπά μου.
Αυτό ακριβώς είναι και το θέμα, το σπίτι είναι του μπαμπά μου. Και εφόσον φύγαμε από εκεί που μέναμε το σπίτι έγινε της μαμάς μου.

Μπορεί να ακούγομαι υπερβολική, αλλά το να μη ζεις πουθενά σε βάζει σε μία ανισόρροπη κατάσταση, όπως είπα πριν δεν ξεκινάς τίποτα, ζεις μία αναβολή.

Το σπίτι που μένεις είναι αλλουνού και τα όσα γίνονται εκεί, στο σαλόνι, στην κουζίνα, στο δωμάτιο "σου" -ναι, και εκεί- περνάνε από αυτόν τον άλλο. Από το τι σεντόνι θα βάλεις μέχρι και το τι θα στολίσεις για τα Χριστούγεννα. Έχεις μόνο υποχρεώσεις, να καθαρίζεις όσα κάνεις, με τον τρόπο του άλλου φυσικά και να υπακούς σε κάθε προτίμησή του. 

Είναι κουραστικό, εξουθενωτικό, ψυχοφθόρο. Σου τραβάει την ενέργεια και σε κάνει κομμάτια, δεν είσαι ελεύθερος, ζεις στο πουθενά, και αυτό το πουθενά μπαίνει μέσα σου και μένει εκεί, παίρνει τη θέση τόσων άλλων πραγμάτων που σου αρέσουν και που αγαπάς.  Γίνεται τρόπος σκέψης και ζωής, η αναβολή στην αναβολή βάζει τη ζωή σου σε μία στατικότητα, δε συμβαίνει τίποτα κι εσύ βγαίνεις ένα ράκος από όλο αυτό.

Και δε συμβαίνει τίποτα...


Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Είναι η μέρα μου

4:21 π.μ. 0
Ο ήλιος είναι τόσο φωτεινός που οι ακτίνες του διαπερνούν την σκοτεινότητα της ψυχής μου.
Είναι τόσο καθαρός λες και με παροτρύνει να πάρω αποφάσεις που θα με βγάλουν από διλήμματα.
Δεν μπορώ να τον αντικρίσω όμως… Δεν μπορώ να δω αν μου κάνει κάποιο νόημα…Η αδυναμία όρασής μου, μου επιτρέπει να δω κάποια πράγματα αχνά, ξεθωριασμένα, σα την μνήμη των ανθρώπων που δυστυχώς ξεχνάνε γρήγορα…
Μπορώ να αισθανθώ, μπορώ να ‘ψηλαφίσω’ την σκέψη όλων των οργανισμών.
Είναι η μέρα μου φώναξα,
είναι η δική μου μέρα
αλλά δεν μ’ άκουσε
κανείς...
κανείς...
κανείς…
Δύσκολο να μ’ ακούσουν άλλωστε, άνθρωποι με μύρια δικά τους προβλήματα, άνθρωποι ανυποψίαστοι για την ζωή των συν-ανθρώπων τους.
Μ’ άκουσαν 2-3 συννεφάκια που μου έδωσαν την θέση τους δίπλα στον ήλιο για να λάμψω κι εγώ. Πράγματι, ένιωσα άλλος άνθρωπος λες και μόλις είχα γεννηθεί απαλλαγμένος από προβληματισμούς και σκέψεις.
Όντας, λοιπόν, χαρούμενη φώναξα ξανά πόσο όμορφα ένιωθα…
Τότε μ’ άκουσαν τα αηδόνια ,τα οποία άρχισαν να τιτιβίζουν και να με περικυκλώνουν τόσο γρήγορα, σα το αίμα που κυλάει στις φλέβες.
Ήμουν στεναχωρημένη που δεν ακούστηκα στους ανθρώπους, που δεν συμμερίστηκε έστω και ένας τα δικά μου προβλήματα, αλλά κατάλαβα ότι είχα γύρω μου ανθρώπους που στην ουσία δεν νοιάστηκαν για μένα γιατί στα δύσκολα, έφυγαν μακριά.
Ο ήλιος, τα σύννεφα και τα αηδόνια ήταν αρωγοί στην χαρά μου.
Από τότε, κάθε μέρα προτιμάω αυτούς τους ‘αληθινούς φίλους’.
Τις ηλιόλουστες μέρες, κάθε πρωί βγαίνω και κοιτάζω τον ήλιο, παίρνω όλη την θετική ενέργεια που μου χρειάζεται για να σταθώ στα πόδια μου.


Τι θα κάνεις όμως τις συννεφιασμένες μέρες? Θα διερωτηθείτε… τότε θα κάνω πράξη τα όνειρα μου… Έχοντας μάθει πως είναι να ‘συγκατοικείς’ με τον ήλιο, τις συννεφιασμένες μέρες θα πάρω το πινέλο και θα χρωματίσω τον δικό μου φωτεινό ουρανό, αυτόν τον ουρανό που με έμαθε ο ήλιος, μέσα σε έναν κόσμο που θα με κάνει ευτυχισμένη για πάντα!!!



Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Επαγωγική σκέψη, βεβιασμένα συμπεράσματα...

7:28 π.μ. 0

Σκεφτόμαστε άραγε όλοι έτσι; Ίσως. Απλά ο καθένας στο δικό του βαθμό.

Η επαγωγική σκέψη σημαίνει πως από ένα ειδικό και συγκεκριμένο παράδειγμα βγαίνει μια γενική άποψη ως συμπέρασμα. Έτσι μαθαίνουμε κι έτσι συνεχίζουμε.

Βλέπουμε μια ταινία του τάδε σκηνοθέτη, δεν είναι ωραία, άρα αυτός ο σκηνοθέτης δεν είναι καλός.
με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζουμε και όλες μας τις σχέσεις. Πόσο εύκολα κάποιος λέει "μου έκανες αυτό, άρα σε διαγράφω!"

Από μια και μόνο πράξη, βγαίνει ολόκληρο συμπέρασμα, λες και δεν είμαστε πολύπλοκα όντα, οντότητες με δεκάδες πλευρές και χαρακτηριστικά. Όχι, έκανες κάτι κακό; είσαι κακός. Τέλος.
Κάποιες φορές με πιάνει τέτοια απελπισία από την αχαριστία και την αδιαφορία του κόσμου. Όλοι κοιτούν το συμφέρον τους, πως θα βολευτούν πιο γρήγορα, πιο εύκολα, αδιαφορώντας για το ποιον ενοχλούν, ποιον καταπατούν και του φέρονται σαν ένα τίποτα.

Βγες λίγο από τον δρόμο σου, κάνε πέντε βήματα παραπάνω και μην μπαίνεις μπροστά από κάποιον που θέλει να βγάλει μια φωτογραφία. Τόσο δύσκολο είναι; Τεράστιος κόπος!

Κι αν έστω και μια στιγμή σκεφτείς να κάνεις κάτι διαφορετικό... να προσπαθήσεις να βγεις από τη μικρότητα του εαυτού σου και να δεις κάπως πιο όμορφο τον κόσμο, πιο ανθρώπινο, κανείς δε θα καταλάβει. Ίσα ίσα που θα χαρακτηριστείς ψεύτικος, διπλωματικός και υποκριτής. Συγγνώμη που δε βλέπω τα πράγματα όπως εσείς, την επόμενη φορά θα αδιαφορήσω κι εγώ για οτιδήποτε έξω από εμένα, κάνοντας, φυσικά, κακό πρώτα πρώτα στον εαυτό μου.

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Ζίγκμουντ Φρόυντ

10:21 π.μ. 0


Ο Ζίγκμουντ Φρόυντ  είναι ο θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, η απώθηση και η παιδική σεξουαλικότητα. Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.

  • Γνωμικά του Ζίγκμουντ Φρόυντ




  1. Το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό.
  2. Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας.
  3. Η μεγαλύτερη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που κι εγώ δεν έχω κατορθώσει να απαντήσω μετά από τριάντα χρόνια έρευνας, είναι: «τι θέλει μια γυναίκα;»
  4. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης.
  5. Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.
  6. Πίσω από κάθε ισχυρή γυναίκα, κρύβεται ένας τυραννικός πατέρας.
  7. Πού πάει μια σκέψη όταν έχει ξεχαστεί;
  8. Ο διάβολος παραμένει πάντα η καλύτερη δικαιολογία για να απενοχοποιήσουμε το Θεό.
  9. Αν ένας άνθρωπος υπήρξε το αδιαμφισβήτητα αγαπημένο παιδί της μητέρας του, διατηρεί σε όλη του τη ζωή το αίσθημα θριάμβου, την πίστη στην επιτυχία, που συχνά οδηγεί πραγματικά στην επιτυχία.
  10. Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά.
  11. Από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια.
  12. Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί.
  13. Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασιλική οδός για την εξερεύνηση του υποσυνείδητου.
  14. Οι δύο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας: αγάπη και δουλειά.
  15. Η θρησκεία είναι νεύρωση.


Φιλιάα!!

Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Camping :)

12:51 π.μ. 0

Εάν θέλετε χαλαρές και οικονομικές διακοπές η καλύτερη λύση είναι το camping!!! Σίγουρα δεν είναι για όλους αλλά από την εμπειρία μας σας υποσχόμαστε πως με καλή παρέα και διάθεση θα περάσετε τέλεια.

Σκέφτηκα λοιπόν να σας διευκολύνω με τις δικές μου προτάσεις ανάλογα με τις διαθέσεις σας:

Ποσείδι: Αναλόγως με την περίοδο που θα πάτε το φοιτητικό camping μπορεί να είναι ή και να μην είναι για εσάς. Εάν θέλετε χαμό και κόσμο να πάτε στα πρώτα σαββατοκύριακα και τον 15αύγουστο. 
Υπερβολικά πολύς κόσμος και σίγουρα δεν είναι για το χαλαρό της κατάστασης. Προσωπικά προτιμώ άλλες περιόδους με καθαρά μπάνια και παραλία :p (Χαλκιδική, πρώτο πόδι)

Αρμενιστής: Από τα ακριβά camping, προσφέρει όμως πολλές δραστηριότητες και υπέροχη παραλία. Έχει παροχές όπως ρεύμα και νερό (ναι... δεν είναι πάντα στη λίστα!)
Κατάλληλο για μεγάλη παρέα που όντως έχει όρεξη για camping. (Χαλκιδική, δεύτερο πόδι)

Πλατανίτσι: Εδώ έχεις την δυνατότητα να διαλέξεις, οργανωμένο ή ανοργάνωτο. Η πρώτη επιλογή παρέχει συγκεκριμένο χώρο στον camper με ρεύμα και νερό για τη διαμονή του. Ενώ η δεύτερη είναι για τους πιο φανατικούς του σπορ. Η μόνη παροχή είναι το νερό, αλλά η παραλία είναι τ-έ-λ-ε-ι-α.  (Χαλκιδική, δεύτερο πόδι) (εδώ δεν υπάρχει ούτε site)

Μιτάρι: Εδώ η κατάσταση είναι άκρως οικογενειακή. Παροχές έχει, όπως ρεύμα και νερό, αλλά και ένα μπαρ το οποίο όμως δεν πολυγεμίζει λόγω των οικογενειών με μικρά παιδιά που επιλέγουν το συγκεκριμένο camping. (Χαλκιδική, δεύτερο πόδι)

Καλαμίτσι: Κι εδώ είναι πιο οικογενειακά. Είναι από τα καλύτερα camping καθώς παρέχει πέρα από νερό (ζεστό/κρύο όλη μέρα) και κοινόχρηστα πλυντήρια κ κουζίνες. 
(Χαλκιδική, δεύτερο πόδι)

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ

11:15 π.μ. 0
Ναι, ναι... έχουμε εξεταστική, το ξέρω! Αλλά το καλοκαίρι είναι τόσο κοντααααά.
Η πιο ωραία εποχή για πολλούς! Μπάνιο στη θάλασσα, χαλάρωση, διακοπές, κέφι, ήλιος! Εγώ δεν μπορώ να διαλέξω την αγαπημένη μου (είμαι ζυγός βλέπετε) αλλά το καλοκαίρι σίγουρα διεκδικεί τη θέση!! (μαζί με άλλες τρεις...)
Έχει κάτι που μας κάνει όλους πιο ανάλαφρους, ήρεμους και τολμηρούς. Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς, ίσως ο συνδυασμός πολλών πραγμάτων. Ο καιρός, το διάλειμμα από τις υποχρεώσεις, όποιες και να είναι αυτές, αλλά ίσως και η ίδια η ιδέα που μας έχει περάσει για το καλοκαίρι. 
Εννοείται πως βοηθούν πολύ και οι αναμνήσεις μας. Μακριά από το σχολείο και κοντά σε νησιά, θάλασσες και καλούς φίλους! Όλη μέρα παιχνίδι και μπάνια! 
Νομίζω πως δεν έχουν άδικο αυτοί οι πολλοί που το διαλέγουν. 

Σκέφτηκα να βάλω κάποιες από τις αγαπημένες μου καλοκαιρινές φωτογραφίες για να σας βάλω στο κλίμα! (αν δεν έχετε ήδη μπει)


  • Επίσης, θέλω αφιερώσω την ανάρτηση αυτή στην αδελφούλα μου, Όλγα, που επιτέλους θα γυρίσει το καλοκαίρι από εράσμους και που σίγουρα είναι η αγαπημένη της εποχή!































Είναι όλες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, κυρίως Χαλκιδική και πολλά νησιά! 

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

5:26 μ.μ. 4
Γεια σας και πάλι, διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί...ένα άρθρο γεμάτο διδάγματα!! Πάνω απ' όλα υπερτονίζει ότι  η ''αυθεντική'' αγάπη δεν λογαριάζει ομορφιά,εμφάνιση....η αληθινή αγάπη δεν μετρά απόσταση, χιλιόμετρα....η αγάπη ταξιδεύει....φτάνει μακριά... πάει οπουδήποτε αρκεί να ξέρεις πως κάποιος υπάρχει που σε θέλει όπως είσαι!!!

Ένας νεαρός και μια νεαρή κοπέλα ερωτεύτηκαν.

Ο νεαρός προερχόταν από μια φτωχή οικογένεια. Οι γονείς του κοριτσιού δεν τον ήθελαν και δεν ήταν και πολύ χαρούμενοι για την κόρη τους.

Έτσι, ο νεαρός αποφάσισε όχι μόνο να βγαίνει με το κορίτσι, αλλά να τα έχει καλά και με τους γονείς της. Με τον καιρό, οι γονείς είδαν ότι ο νεαρός ήταν ένας καλός άνθρωπος και άξιος για την κόρης τους.
Αλλά υπήρχε ένα άλλο πρόβλημα: Ήταν στρατιώτης. Σύντομα, ξέσπασε ο πόλεμος και στάλθηκε στο εξωτερικό για ένα χρόνο. Την εβδομάδα πριν φύγει, ο νεαρός γονάτισε και είπε της κοπέλας : «Θα με παντρευτείς;" Εκείνη σκούπισε τα δάκρυα της και είπε... Ναι ! και έτσι αρραβωνιαστηκαν. Συμφώνησαν ότι όταν θα επέστρεφε πίσω μετά σε ένα χρόνο, θα παντρευτούν.

Αλλά συνέβηκε μια τραγωδία. Λίγες ημέρες μετά που έφυγε ο νεαρός , το κορίτσι είχε ένα σοβαρό δυστύχημα . Ήταν μια μετωπική σύγκρουση.
Όταν ξύπνησε στο νοσοκομείο, είδε τον πατέρα και τη μητέρα της να κλαίνε. Αμέσως, κατάλαβε πως κάτι σοβαρό συνέβη. 
Αργότερα διαπιστώθηκε ότι υπέστη εγκεφαλική βλάβη. Το τμήμα του εγκεφάλου της, που έλεγχε τους μύες του προσώπου της ήταν κατεστραμμένο. Το κάποτε υπέροχο πρόσωπό της ήταν τώρα παραμορφωμένο . Έκλαψε καθώς είδε τον εαυτό της στον καθρέφτη. "Χθες, ήμουν όμορφη. Σήμερα, είμαι ένα τέρας. Το σώμα της ήταν επίσης, καλυμμένο με πολλές άσχημες πληγές.

Έτσι αποφάσισε να απελευθερώσει τον αρραβωνιαστικό της από την υπόσχεση γάμου που του έδωσε . Ήξερε ότι δεν θα την θέλει πια. Ήθελε να τον ξεχάσει για πάντα και να μην τον ξαναδεί. 
Για ένα χρόνο, ο στρατιώτης της έγραψε πολλά γράμματα, αλλά αυτή δεν απαντούσε. Της τηλεφώνησε πολλές φορές , αλλά αυτή δεν επέστρεφε της κλήσεις .
Μετά από ένα χρόνο, η μητέρα της μπήκε στο δωμάτιό της και της είπε: « ήρθε πίσω από τον πόλεμο."

Το κορίτσι φώναξε, "Όχι! Σε παρακαλώ, μην του πεις για μένα. Μην του πείτε ότι είμαι εδώ! "

Η μητέρα της είπε: «Παντρεύεται», και της παρέδωσε μια γαμήλια πρόσκληση.
Η καρδιά του κοριτσιού ράγισε. Ήξερε πως τον αγαπούσε ακόμη , αλλά έπρεπε να τον ξεχάσει τώρα.
Με μεγάλη θλίψη, άνοιξε την πρόσκληση του γάμου.

Και τότε είδε το όνομά της σε αυτό!

Συγχυσμένη , ρώτησε, "Τι είναι αυτό;"

Τότε ήταν που ο νεαρός άνδρας μπήκε στο δωμάτιο της με ένα μπουκέτο λουλούδια. Γονάτισε δίπλα της και την ρώτησε: «Θέλεις να με παντρευτείς;"
Το κορίτσι κάλυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της και είπε, «είμαι άσχημη, είμαι τέρας!"
Ο νεαρός απάντησε, "χωρίς την άδειά σου, η μητέρα σου μου έστελνε τις φωτογραφίες σου. Όταν είδα τις φωτογραφίες σου , κατάλαβα ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Είσαι ακόμα το πρόσωπο που ερωτεύτηκα .. Είσαι ακόμα τόσο όμορφη όσο ποτέ. 

                                       Γιατί ………Σε Αγαπώ !



Καληνύχτα,
Νάσια

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

5:32 π.μ. 0
Κυνηγαμε την ευτυχια σα να ειναι ενα απιαστο ονειρο, ενω εκεινη βρισκεται μεσα μας, σε μικρες καθημερινες στιγμες....Στιγμες που ισως κρατανε λιγο, αλλα αν τις εκτιμησουμε θα γινουμε πραγματικα ευτυχισμενοι... αυτο ειναι το σημαντικο, να μαθεις να εκτιμας αυτο που εχεις....και ξερεις γιατι?? γιατι αλλοι παλευουν να το αποκτησουν...

    Φυσικα μιλαω ΚΑΙ για το πιο απλο πραγμα....την υγεια....αλλοι αγωνιζονται για να κρατηθουν στη ζωη και εσυ τι κανεις?? γκρινιαζεις, κλεινεσαι στον εαυτο σου και βαζεις τον εαυτο σου πανω απ ολα....ασχημο πραγμα να εχεις διπλα σου ολα τα καλα του κοσμου και να μην τα εκτιμας μα πανω απ ολα να μην τα αναγνωριζεις....ασχημο πραγμα να μην εκτιμας το γεγονος οτι σημερα ξυπνησες ζωντανος!

    Διασκεδασε, περνα καλα σαν να μην εχει τελειωμο η χαρα, σα να οδευεις σε ενα πλοιο με προορισμο το αγνωστο, με προορισμο το νησι της ομορφιας, της ξεγνοιασιας και της ανεμελιας....ριξε μια ματια γυρω σου....ανθρωποι απλοι, ονειρα απραγματοποιητα, φοβος για το αγνωστο..... και θα  μου πεις ε και??τι κανουν?? αυτο που προσπαθουν να κανουν ειναι να ξεπερασουν τα εμποδια της ζωης γιατι καθε εμποδιο ναι μεν σου βαζει τρικλοποδια αλλα απο την άλλη σε εκτοξευει, σου δινεις ωθηση να παρεις τα πανω σου και να πηγαινεις ολο και πιο ψηλα....σε ταρακουνα για τα καλα, σου δινει στηριγμα για να σταθεις ορθιος  και προσηλωμενος στο στοχο σου ώστε να περνας καλα και να φερνεις εις περας καθε ειδους προβληματα..!!!

    Αρα λοιπον μπορουμε να ονειρευομαστε ή χανουμε το θαρρος μεχρι τελευταια στιγμη??Ασφαλως ολοι κανουμε ονειρα, ολοι εχουμε σκεφτει κατι πιο απιθανο κατι πιο μαγικο ή εν τελει κατι το οποιο λαχταραμε.....Ισχυει αυτο που λεμε ''η ελπιδα πεθαινει τελευταια''.....ή μηπως εμεις τη σκοτωνουμε ενω προπορευομαστε με σιγουρια οτι θα πεθανει??παυω να ονειρευομαι σημαινει παυω και να ελπιζω, παυω να περιμενω κατι…..αρα εχω εξ ολοκληρου την δικη μου πεποιθηση ότι εκεινο ή το δεινα δε θα επιτευχθει….

    Δε θα ηταν πιο ωραιο να ονειρευομαστε χωρις περιορισμους κ να κανουμε τα ονειρα μας πραγματικοτητα???σιγουρα ναι….αλλα παντα μεσα μας υπαρχει και θα υπαρχει ο φοβος του απραγματοποιητου συμφωνα με τον οποιο καλουμαστε από πριν να λαβουμε υπ οψιν για να μην βρεθουμε προ εκπληξεως…είναι καλο μεχρι εκεινο το βαθμο που δεν ''καταπαταται’’ η ελευθερια του ονειρου, η ελευθερια του να εισαι ανθρωπος….


     Ας ζησουμε ολοι ελευθερα….ας παραμεινουμε ανθρωποι εχοντας κάθε δικαιωμα να περναμε καλα…..κανενας δε θα μας εμποδισει να ονειρευομαστε εφ οσον κ εμεις οι ιδιοι επιδιωκουμε να επεκτεινουμε τη φαντασια μας….ας οδευουμε σε μια ζωη γεματη στοχους και ονειρα…..εξαλλου αυτή τη σημασια εχει η λεξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ να περπατα με ψηλα το κεφαλι και να αντιμετωπιζει όλα τα προβληματα….αλλιως που ξερουμε? μπορει να ειμασταν και ερπετα και να μην αντιμετωπιζαμε κάθε ειδους δυσκολια αλλα να τις δεχομασταν παθητικα...


Επεστρεψα μετα απο καιρο,
φιλια, Νάσια
<3

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ, ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ

3:44 μ.μ. 2
Να που (η δική μας τουλάχιστον) εξεταστική έφτασε σχεδόν στο τέλος της!
Παραδέχομαι πως είμαι από τα άτομα πως εάν τους δώσεις δέκα μέρες για μια εξέταση θα προετοιμαστούν τις 2, αααάντε 3 προηγούμενες μέρες. Γιατί; Δεν είμαι σίγουρη... Ας εξετάσουμε λοιπόν δυο τρία πραγματάκια με τα οποία συσχετίζονται τα μαθήματα που "δίνουμε".
Γνώσεις, ελπίζω πως όλες-όλοι σας είστε σε μία σχολή που σας ενδιαφέρει. Προσωπικά είμαι. Φιλοσοφία και παιδαγωγική, πόσο ωραία και ενδιαφέροντα θέματα. Μου προσφέρουν έτσι τα εξεταζόμενα σε κάθε εξεταστική μαθήματα τη δυνατότητα να μάθω πολλά και διάφορα για δύο θέματα τα οποία με ενδιαφέρουν πολύ. Εξακολουθώ όμως, όχι απλά να διαβάζω την τελευταία μέρα, αλλά να βρίσκω πιο ενδιαφέρουσα τη φλόγα του κεριού που κουνιέται απέναντι μου, από το βιβλίο που έχω μπροστά μου. Γιατιί; Έλα μου ντε!
Επόμενο, κάθε μάθημα που περνάω είναι ένα βήμα πιο κοντά στο πτυχίο, ένα πτυχίο το οποίο, πρώτα ο Θεός σε μία τέτοια κατάσταση στην Ελλάδα, θα με βοηθήσει να βρω δουλειά και να ασχοληθώ με παιδιά τα οποία υπεραγαπώ! Γιατί λοιπόν δεν τους δίνω παραπάνω προσοχή; Με πάνε ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο!!!
Τέλος, ο βαθμός που θα πάρω θα είναι καλύτερος αν διαβάσω, ε και όπως και να το κάνουμε μια ικανοποίηση την παίρνω όταν γράφω 8-9 και όχι 5! 
Τι είναι αυτό λοιπόν που με κρατάει; Αυτό που υπερβαίνει την επιθυμία μου να πετύχω;
Δεν είμαι και σίγουρη, αλλά μήπως δεν κάνουμε αυτό για το οποίο προσπαθούμε, για εμάς; Ή ακόμη χειρότερα, μήπως επειδή κανένας άλλως στο κοντινό μέλλον δε θα "ευεργετηθεί" από αυτό εκτός από εμάς, δε μας νοιάζει και τόσο να ασχοληθούμε; Θέλουμε πραγματικά τον βαθμό; Ή μήπως στο τέλος της εξεταστικής θα μας πάρουν οι γονείς μας τηλέφωνο και θα μας ρωτήσουν "Πώς έγραψες;";
Ναι, τα παιδιά με ενδιαφέρουν πάρα πολύ και θα ήθελα στη ζωή μου να κάνω όσα παιδιά ευτυχισμένα μπορώ, είναι όμως αυτό το όνειρο μου αυτήν τη στιγμή; Τόσες πολλές ερωτήσεις που όχι μόνο δεν ξέρουμε να απαντήσουμε, αλλά αποφεύγουμε και να ρωτήσουμε τον εαυτό μας.

Αφιέρωσε λίγα λεπτά από τη μέρα σου, κλείσε τα μάτια σου και δες τον εαυτό σου να κάνει κάτι, να τραγουδάει, να παίζει, να λύνει μαθηματικά... οτιδήποτε! Αν πιάσεις το πρόσωπό σου να χαμογελά δώσε λίγο χρόνο από τη ζωή σε αυτό το κάτι. Ξέχνα για αυτόν τον λίγο χρόνο όλα τα πρέπει που σου έμαθαν οι γονείς σου και όλες τις προσδοκίες τους που σου έχουν περάσει, άθελα τους φυσικά. Κάθε πρότυπο που προβάλει η κοινωνία και οτιδήποτε "θεοποιεί" η παρέα σου. Μείνε μόνος εσύ, εσύ και ο εαυτός σου. Συγκεντρώσου πάνω σε αυτό και κάλεσε το να έρθει στη ζωή σου. Μην κάνεις όμως απλά τη σκέψη, δείξε στον Θεό, στο σύμπαν, όπου θες εσύ, πως προσπαθείς για αυτό και το θες πραγματικά, γιατί το αξίζεις, αξίζεις να είσαι ευτυχισμένος!
Αυτά από εμένα, ωραία να τα γράφεις και να τα συνειδητοποιείς, γιατί δεεεεεν μπορώ να πω ότι έχω ξεγράψει κάθε λαθεμένη πεποίθηση από μέσα μου. Σιγά σιγά κι εγώ, μαζί με εσάς. Και μην ξεχνάτε, όλοι γύρω σας, ο κάθε ένας ξεχωριστά είναι ένας άνθρωπος, που σκέφτεται και νιώθει, που έχει και αυτός τις πεποιθήσεις του όπως και εσείς, συνειδητοποιήστε πως όλοι εκεί έξω έχουν ανάγκη να είναι αποδεχτοί και πιστέψτε με οι σχέσεις σας με τους άλλους θα γίνουν πιο όμορφες!

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Το πρώτο μας βραβείο!!!

7:20 π.μ. 0


 Όπως κάθε μέρα γυρνάω σπίτι και τσεκάρω τα μέιλ μου! Σήμερα είχα μια πολύ γλυκιά έκπληξη!
Το πρώτο βραβειάκι του μπλογκ μας!
Ουσιαστικά αυτό το βραβείο είναι ένα εικονικό "δωράκι", το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει στόχο να γνωρίσουμε καινούργια και "μικρά" blogs! 
Η Φωτεινή από το http://www.backtohandmade.com/ μας έδωσε αυτό το βραβείο και την ευχαριστούμε πολύ! Σειρά μας τώρα να μοιράσουμε κι εμείς λίγη χαρα σε νέες bloggers!

Καταρχάς, το βραβείο είναι το Liebster Award (Discover new blogs)

Να τη και η εικονίτσα του!

Οι κανόνες του βραβείου είναι οι εξής:
1) Ευχαριστείτε τον blogger που σας έχει προτείνει και θα αναρτάτε τη διεύθυνση του blog του. Συμπεριλάβετε στην ανάρτησή σας το εικονίδιο του Liebster award είτε με αντιγραφή και επικόλληση, είτε χρησιμοποιώντας το σαν widget ή gadget.
2) Απαντήστε σε 10 ερωτήσεις που θα σας θέσει ο blogger o οποίος σας απένειμε το βραβείο.
3) Προτείνετε άλλα 10 blogs με λιγότερους από 200-300 followers και συντάξτε μία λίστα ερωτήσεων για τα blog αυτά που οι κάτοχοι τους θα πρέπει να απαντήσουν.
4) Αναρτήστε την υποψηφιότητα για το βραβείο σε κάθε ένα από τα 10 blogs που έχετε επιλέξει και παρέχετε ένα link του post σας ώστε να ενημερωθούν οι κάτοχοι σχετικά το βραβείο Liebster σε περίπτωση που δεν το γνωρίζουν.

1. Γιατί ξεκινήσατε το blog;
Ξεκινήσαμε για να γράφουμε τις ιδέες μας και να εκφράζουμε τις απόψεις μας! Η ιδέα του blogging μας ήρθε γιατί γενικά διαβάζουμε διάφορα blogs και βλέπουμε πολλά στο youtube.
2. Πείτε μας λίγο τις σας ενθουσιάζει;
 Μας ενθουσιάζουν διάφορα, όπως ταξίδια, καινούργια μέρη αλλά ακόμη περισσότερο η διάφορες πράξεις που εκφράζουν αγάπη και προσφορά (σνιφ σνιφ)

3. Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο;
Τα σχόλια είναι ο τρόπος απάντησης των αναγνωστών σε όσα εκφράζουν οι bloggers, γιατί πέρα από της έκφραση προσωπικών ιδεών, τα blogs είναι μία υπέροχη ευκαιρία για γνωριμίες και συζητήσεις!

4. Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας;
 Μιλάμε γενικά για οτιδήποτε κοριτσίστικο! Εξ ου και το όνομα φυσικά, κάθεσαι μέσα το βραδάκι, τι θα πεις με τις φίλες σου; Αυτά λέμε κι εμείς!

5. Έχετε δημιουργήσει μια  φιλική σχέση με άλλους bloggers; Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά;
 Όχι ακόμη δυστυχώς, τώρα μπήκαμε στον κόσμο του blogging, αλλά ελπίζουμε σύντομα να αναπτύξουμε φιλίες με κορίτσια και γιατί όχι και αγόρια bloggers!

6. Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δυο χρόνια; Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο;
  Το φανταζόμαστε με πιο όμορφο design (αλήθεια, το προσπαθούμε!) και με μεγαλύτερη παρέα. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι να μοιραζόμαστε τους κόσμους μας μαζί σας, ελπίζουμε αυτό να σας ενδιαφέρει και να σας κάνει να χαμογελάτε!

7. Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα;
 Χμμ, επειδή είμαστε 3 κορίτσια δε θα πούμε κάτι συγκεκριμένο! Είμαστε όμως της φιλοσοφίας και της τέχνης, βγάλτε συμπεράσματα τώρα, χαχα

8. Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;
 Όπως είπα και παραπάνω, είμαστε 3 κοπέλες, οπότε αυτό διαφέρει από την κάθε μία,  αλλά και από θέμα σε θέμα. Σίγουρα όμως εάν βρούμε κάποια ιδέα αφιερώνουμε αρκετές ώρες πριν να τη δημοσιεύσουμε.

9.Πώς γεννιούνται τα posts σας;
Από εμπειρίες και σκέψεις μες στα μυαλουδάκια μας! χεχε

10. Ευχές για τον αναγνώστη.
Να είστε πάντα κοντά σε ανθρώπους που τους αγαπάτε και σας αγαπούν! 

Αυτά από εμάς, παρακάτω θα βρείτε λίστα με τις νέες ερωτήσεις και τα 10 blog στα οποία δίνουμε το bloggoβραβείο.

TA 10 BLOGS:
http://girloftherings.blogspot.gr/ Η Μαρία είναι μια υπέροχη κοπέλα και σας μιλάει για beauty κλπ!

http://kyklosfotos.blogspot.gr/ Ένα από τα αγαπημένα μου για σκέψεις και προβληματισμό

http://beautyinsideart.blogspot.gr/ Τα λέει όλα τα Url!

http://relatioughts.blogspot.gr/ Σκέψεις πάνω σε σχέσεις... κουράγιο!

http://mystikapanoraias.blogspot.gr/ Περάστε να σας πει τα μυστικά της!

https://oopsblogara.wordpress.com/  Ουψ! Πολύ μας άρεσε το blog αυτό!

http://love-love2love.blogspot.gr/ Ας μιλήσουμε λοιπόν για αγάπη!

http://justcats-deb.blogspot.gr/ (έχει κάτι παραπάνω από followers αλλά έχει γάτες ρε παιδιά!!!)

http://plektotexnimata.blogspot.gr/ Δεν κάνουν πλεκτά! Κάνουν Πλεκτοτεχνήματα.


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
  • Τι σας αρέσει περισσότερο να γράφετε;
  • Τι κρύβει το όνομα του blog σας;
  • Ποιο είναι το αγαπημένο σας post (στο blog σας);
  • Ποια είναι τα hobby σας;
  • Ποια ήταν τα πρώτα blogs που διαβάσατε;
  • Τι θα θέλατε να κάνετε με το blog σας από εδώ και πέρα; Τι βλέψεις έχετε;
  • Έχετε ζωάκια; (Τι; αν ναι) Τι θα θέλατε αν δεν έχετε;
  • Ποια είναι μια συνήθειά σου που θα έλεγες περίεργη;
  • Ποια είναι τα 3 αγαπημένα σου κανάλια στο YouTube;
  • Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Νέα και αλλαγές!

6:19 π.μ. 0
Γεια σας και πάλι!
Σήμερα μία πολύ σύντομη ανάρτηση για κάποιες "αφίξεις" στο μπλογκ μας!
Αποφασίσαμε να αφιερώσουμε μια μέρα σε Outfit/Face Of  The Day (ή αλλιώς O/FOTD) 
γιατί κοριτσάκια είμαστε κι εμείς και παίζουμε με μακιγιάζ και ρούχα, πως να το κάνουμε;!

Στο θέμα αυτό θα σας δείχνουμε (όπως φαντάζομαι έχετε καταλάβει) τι φορέσαμε και πως ετοιμαστήκαμε για τη συγκεκριμένη μέρα! Προσωπικά μας αρέσουν αυτά τα ποστ αλλά και τα ανάλογα βίντεο στο youtube, οπότε γιατί να μην τους δώσουμε και εμείς μια ευκαιρία! 

Επίσης θα βάζουμε πιο συχνά θεματάκια που έχουν να κάνουν με περιποίηση και ομορφιά! Αυτό δε σημαίνει πως δε θα λέμε και τα εσώψυχά μας φυσικά!
Απλώς προσθέτουμε, δεν αφαιρούμε! ^_^

Αυτά για τώρα, θα τα ξαναπούμε σύντομα!
Φιλιααά!

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

ΠΑΝΙΚΟΣ

8:31 π.μ. 2
Βρήκα αυτό το "κόμικ" στο tumblr και ήθελα πολύ 
να το μοιραστώ μαζί σας.



Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, νομίζει πως είσαι ντροπαλή/ός όταν του λες "Μπορείς να παραγγείλεις εσύ;" ή "Θα πάρεις εσύ τηλέφωνο;" κ.τ.λ.
Το συγκεκριμένο σχέδιο προσωπικά για μένα αποτυπώνει πολύ εύστοχα τέτοιες καταστάσεις. Ο παράλογος φόβος του τι μπορεί να σου πει το άτομο στην άλλη πλευρά του τηλεφώνου και της πιθανότητας να παραγγείλεις κάτι λάθος και να πρέπει να το διορθώσεις...
Δυστυχώς δεν έχω την τέλεια συμβουλή, δεν έγραψα για αυτό το σημερινό ποστ, νομίζω όμως πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου. Έχω χάσει πολλά εξ αιτίας των παραπάνω συναισθημάτων, εμπειρίες και ευκαιρίες, σημαντικά και ασήμαντα, τα οποία θα μπορούσα να είχα κάνει και μόνη μου (κι όμως!!). Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποιείς πως κανένας δε θα ασχοληθεί γιατί όλοι έχουν τα δικά τους προβλήματα και σίγουρα κάτι τέτοιο φαντάζει σε πολλούς γελοίο... Εάν όμως βρεθεί κάποιος που θέλει να σε δει ολοκληρωμένο και αυθεντικό παρ το ως στήριγμα, ως μια αφορμή να ξεπεράσεις τις ανασφάλειες αυτές. Όχι όμως ως λόγο, ο λόγος να γίνεις ευτυχισμένος ας είσαι εσύ.
Αυτά είχα να πω σήμερα, ελπίζω να σας άρεσε το σημερινό κειμενάκι, πείτε μου τη δικιά σας άποψη ή εμπειρία! Φιλιά! 
-Αλεξία

Blogger news

@Way2themes

Follow Me