Η επαγωγική σκέψη σημαίνει πως από ένα ειδικό και συγκεκριμένο παράδειγμα βγαίνει μια γενική άποψη ως συμπέρασμα. Έτσι μαθαίνουμε κι έτσι συνεχίζουμε.
Βλέπουμε μια ταινία του τάδε σκηνοθέτη, δεν είναι ωραία, άρα αυτός ο σκηνοθέτης δεν είναι καλός.
με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζουμε και όλες μας τις σχέσεις. Πόσο εύκολα κάποιος λέει "μου έκανες αυτό, άρα σε διαγράφω!"
Από μια και μόνο πράξη, βγαίνει ολόκληρο συμπέρασμα, λες και δεν είμαστε πολύπλοκα όντα, οντότητες με δεκάδες πλευρές και χαρακτηριστικά. Όχι, έκανες κάτι κακό; είσαι κακός. Τέλος.
Κάποιες φορές με πιάνει τέτοια απελπισία από την αχαριστία και την αδιαφορία του κόσμου. Όλοι κοιτούν το συμφέρον τους, πως θα βολευτούν πιο γρήγορα, πιο εύκολα, αδιαφορώντας για το ποιον ενοχλούν, ποιον καταπατούν και του φέρονται σαν ένα τίποτα.
Βγες λίγο από τον δρόμο σου, κάνε πέντε βήματα παραπάνω και μην μπαίνεις μπροστά από κάποιον που θέλει να βγάλει μια φωτογραφία. Τόσο δύσκολο είναι; Τεράστιος κόπος!
Κι αν έστω και μια στιγμή σκεφτείς να κάνεις κάτι διαφορετικό... να προσπαθήσεις να βγεις από τη μικρότητα του εαυτού σου και να δεις κάπως πιο όμορφο τον κόσμο, πιο ανθρώπινο, κανείς δε θα καταλάβει. Ίσα ίσα που θα χαρακτηριστείς ψεύτικος, διπλωματικός και υποκριτής. Συγγνώμη που δε βλέπω τα πράγματα όπως εσείς, την επόμενη φορά θα αδιαφορήσω κι εγώ για οτιδήποτε έξω από εμένα, κάνοντας, φυσικά, κακό πρώτα πρώτα στον εαυτό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου