Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

''ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ'' ΖΩΗΣ

3:59 μ.μ. 2
      
    Καθημερινότητα, ρουτίνα και συνηθεια, ένας συγκεκριμενος τροπος ζωης.....
ξανα και ξανα....ωσπου μια μερα η ζωη ειναι σα να την χτυπα  ''καταιγιδα'', σα να περνα μια μπορα μεσα σου και ξεχνας ολα τα καλα..ολα τα ευχαριστα..... Γι αυτο οι γραμμες της καταιγιδας που σχηματιζονται στον ουρανο μοιαζουν με κλαδια απο τα οποια πρεπει να πιαστεις γερα και να σηκωθεις για να αντεξεις τα σκαμπανεβασματα της ζωης...μη διστασεις...εισαι δυνατος για να το κανεις....πιασου απο το κλαδι και κανε μονοζυγο μεχρι να εκτοξευθεις ψηλα, πολυ ψηλααα.....

και ειναι τοσο ευκολο??θα ρωτησεις...τιποτα δεν ειναι ευκολο στη ζωη...ολα ειναι δοκιμασιες τις οποιες πρεπει να περασουμε για να δειξουμε οτι ζουμε, οτι ειμαστε ενεργα οντα....οτι αντεχουμεεε....
     Ερχεται  η στιγμη που πρεπει πια να συνειδητοποιησεις οτι θα ζεις μακρια απο αγαπημενα σου προσωπα, απο δικους σου ανθρωπους...σιγα σιγα χανεις ενα κομματι του εαυτου σου και ακομη ενα οταν η οικογενεια χανει μελη της και αλλο ενα οταν υπολογιζεις στο ''μετρημα'' του χριστουγεννιατικου τραπεζιου αυτα τα ατομα απο συνηθεια και απο αγαπη...επειδη συνηθισες να ειστε μαζι και τα χρειαζεσαι διπλα σου,,,επειδη δε μπορεις χωρις αυτα..και σιγα σιγαα ο εαυτος σου λιγοστευει.....Ασχημο πραγμα ο θανατος....ασχημο πραγμα να σε περιμενει παντα κατι.....ασχημο να μη μπορεις να σταθεις στα ποδια σου και να μην ξεκουραστεις...να μην χαλαρωσεις.....οδυνηρο το ξαφνικο και το απροσμενο.....ήήήή μαλλον το χειροτερο να μην μπορεις να περασεις χαρουμενα τις Χριστουγενιατικες διακοπες μαζι με την οικογενεια σου, την οποια εχεις να δεις αρκετο καιρο (εγω 4 μηνες)....
    Και τωρα??τι κανουμε??ποοοοοσο χρονο θελει να σταματησεις να κλαις απο πονο και να αρχισεις να δακρυζεις επειδη θυμασαι?? εμενα μεχρι στιγμης δεν εχει γινει κατι (απο πιο παλιο περιστατικο θανατου, το οποιο μεσα μου ειναι λες και εγινε χθες,,,,,ποσο μαλλον για το προσφατο που οντως εγινε χθες) μου χρειαζονται πολλαααα χρονια να συνηθισω αναγκαστικά σε κατι αλλα και παλι δε θα μπορω να πω οτι το καταφερα...ξερεις γιατι??γιατι δενομαι με τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΥ..και μονο στην ιδεα δεν μπορω να συνηθισω στην απουσια τους....περιμενω ακομη να χτυπησει το τηλεφωνο και να ακουσω οτι ολα ηταν ψεματα..ελπιζω να βλεπω εναν εφιαλτη που θα ξυπνησω και ολα θα ειναι οπως πριν.....αλλα πως??δε γινεται...μονο ελπιζεις....μεσα σου πλαθεις τα παντα που θες να γινουν για να μη στεναχωρηθεις...
   Στιγμες πονου, στιγμες λυπης...γεματες δακρυα, θλιψη....ωρες δυσκολες.... δε μπορεις να ακουσεις τιποτα....η μονη σου σκεψη ειναι να λες αν οντως συνεβη....αν οντως εχασα καποιο προσωπο....αν χτυπησε το τηλεφωνο και πριν καν ακουσεις τη λεξη ΠΕΘΑΝΕ αρχισες να κλαις...
   Δε μπορω να πω τιποτα αλλο....απολυτως τιποτα....ακομη και αυτη τη στιγμη τα δακρυα μου κυλανε στο χλωμιασμενο μου προσωπο....το μονο που θα πω ειναι οτι καμια φορα αλλιως τα περιμενεις και  αλλιως ερχονται....Γι αυτο οταν κανεις σχεδια, ο θεος γελαει.... :( :( :(

Με λύπη,
Νάσια.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Ταμπέλες

11:46 π.μ. 2
Στη ζωή μας οι άνθρωποι βάζουμε ταμπέλες, όχι γιατί είμαστε κακοί αλλά γιατί έτσι γίνεται πιο εύκολο να διαχειριστεί κανείς τις σχέσεις του, όχι απαραίτητα σωστά και με τον καλύτερο τρόπο αλλά ίσως με τον πιο εύκολο!
Είναι κάποιος ήσυχος, μας φαίνεται σνομπ και βαρετός και τον προσεγγίζουμε έτσι ακριβώς, δεν κάνουμε πλάκα μαζί του, δεν ανοιγόμαστε ούτε και μεις. Άλλος είναι δυνατός, στεκόμαστε απέναντί του φοβισμένοι για την αντίδρασή του, βγάζει μία σκληρότητα και έναν εγωισμό που μας τρομάζει και δεν είμαστε αληθινοί μαζί του. Θα μπορούσε κάποιος να μας φανεί περίεργος και οτιδήποτε να λέει να το αντιμετωπίζουμε έτσι, πολύ απλά όμως είναι διαφορετικός.
Ποιος φταίει για αυτές τις παρεξηγήσεις; Πιστεύω πως όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση παρεξήγησης φταίνε και οι δύο.
Δεν μπορεί να προσεγγίζουμε τους ανθρώπους βάσει κάποιας ταμπέλας που τους έχουμε βάλει! Κανείς δεν είναι μόνο ευαίσθητος, μόνο αστείος, μόνο περίεργος. Ο κάθε άνθρωπος εκεί έξω είναι μία περίπλοκη οντότητα που προσπαθεί να είναι όσο καλύτερος γίνεται, προσπαθεί να μην κάνει λάθη, να στέκεται πάντα στο ύψος των περιστάσεων. Προσπαθήστε να φτάνετε στον άνθρωπο και να μην κολλάτε σε συμπεριφορές. Δείτε τους ανθρώπους όπως βλέπετε τους εαυτούς σας. Δικαιολογείστε τους όπως και τους εαυτούς σας. Γεμίστε με αγάπη και όλα θα είναι πιο εύκολα, είναι το μόνο που χρειάζεται κανείς από τις σχέσεις του, αγάπη.
Είναι βέβαια και η άλλη μεριά. Πως θα καταλάβεις ότι ο "αναίσθητος" είναι απλά ένας ευαίσθητος άνθρωπος που στέκεται στα πόδια του; Πολύ απλά αν με αυτόν τον άνθρωπο δεν έχεις σκοπό να αναπτύξεις σχέσεις το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σέβεσαι τη μοναδικότητα του και να του φέρεσαι σωστά. Εάν όμως με αυτόν τον άνθρωπο θέλεις να είστε κοντά τότε αφιέρωσε τού χρόνο και προσπάθεια. Μπορεί να περνάει δύσκολα και να μην μπορεί να είναι ο εαυτός του, μπορεί να προσπαθεί να προσαρμοστεί σε νέες καταστάσεις, δώστε χρόνο και σταθείτε δίπλα του, βοηθήστε τον να φανερώσει όλες του τις μοναδικές πλευρές.
Μιλήστε! Καθίστε δίπλα του και πείτε τι σας στεναχωρεί, τι είναι αυτό που σας κάνει να τον νιώθετε ξένο, μιλήστε όμως ειλικρινά για το πως αισθάνεστε, μην αρχίσετε τις κατηγορίες γιατί έτσι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα. Αποκαλύψτε την αλήθειας σας για να σας αποκαλύψει τη δικιά του. Είναι δύσκολο να έχεις απέναντί σου κάποιον που αγαπάς και να πρέπει να του πεις πως σε πλήγωσε. Είναι όμως πιο δύσκολο να διατηρήσεις μια καλή σχέση  που πατάει πάνω σε παρεξηγήσεις που ποτέ δε λύνονται. Εάν για αυτό το άτομο σημαίνεις τόσα, όσο και αυτό για εσένα, θα θέλει να του μιλήσεις γιατί η σχέση σας είναι σημαντική και όπως και εσύ θέλει να την κρατήσετε ζωντανή και αληθινή.
Αυταααααά! Ελπίζω να σας άρεσε και να σας έβαλα σε σκέψεις! Περιμένω τις απόψεις σας στα σχόλια :)
Φιλιά, Αλεξία.

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

ΣΚΕΨΟΥ

11:41 π.μ. 0
     Ερχεται η στιγμη που πρεπει να παρεις αποφασεις!!!Αποφασεις που ανεξαρτητα αν ειναι μικρες ή μεγαλες,  σημαντικες ή μη θα σε συνοδευουν σε ολη σου την ζωη...Αποφασεις που αφορουν τη καριερα, τη σχεση και τη φιλια(και εδω που τα λεμε οποιον αφορα ενα γεγονος οσο μικρο και αν ειναι  για τον ιδιο εχει τεραστια σημασια, ενω οσοι βρισκονται εξω απ αυτο ισως και δε το καταλαβαινουν)

     Πρεπει επιτελους, νεαρε να καταλαβεις οτι δε δεχεσαι αυτους που σε θελουν ετσι οπως εισαι αλλα αυτους που σε δεχονται παρόλο που εισαι ετσι....να εχεις να κανεις με ανθρωπους που ενδιαφερονται για σενα, νοιαζονται και σε εκτιμουν.....Μην ερθεις ποτε στη θεση να προσπαθησεις να κανεις τους αλλους να σε θελουν....θα ρωτησεις ''γιατι''???? γιατι εισαι ο ευατος σου, εισαι ενα κομματι ολοκληρο που αν διαμελιστει δινοντας σε καθεναν ενα μερος του, στο τελος ξερεις τι θα μεινει?? θα μεινει ενα ερηπειο,ενα ημιτελες και ενα φθαρμενο υλικο που θα αιωρειται μεσα μας χωρις να βρισκει καποιο μερος να στεριωσει,να ισορροπησει και να σταθει....καιι ναιι οντως συμβαινει κ σε φιλιες κ σε σχεσεις το να ''διαμελιζονται καποια κομματια του εαυτου σου''.....λυπαμαι να δινω κατι σε ατομα που δεν το εκτιμουν που δεν ενδιαφερονται κ παντα θελουν να δινεις εσυ κατι παραπανω διχως τα ιδια να παλεψουν να κανουν κατι για σενα....

    Και ξερεις τιι??? ο.τι δινεις παιρνεις τελικα....ποτε δε σταματας να εισαι ευσπλαχνος(αν εισαι), να βοηθας (αν βοηθας) αλλα σε αδιαφορια σταματας να ενδιαφερεσαι και να ρωτας!!!Ας μαθουμε να στεκομαστε στους αλλους,ας μαθουμε να ειμαστε πραγματικοι φιλοι,οχι εγωιστες υπεροπτες κ αλλαζονες..Ας μαθουμε να ειμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ..Δυστυχως η φιλια σπανιζει στις μερες μας και η μοναξια υπερτερει.....ας μη ξεχναμε το πιο σημαντικο,.....ο,τι κ αν κανουμε να μην το κανουμε απο συμφερον αλλα απο ανιδιοτελεια και πραγματικο ενδιαφερον....ΤΟΤΕ σιγουρα το πρωτο(φιλια) οχι μονο στεριωνει στις καρδιες μας αλλα δεν μπορει να την ξεριζωσει κανεις και τιποτε οπως  ξεριζωνεται ενα δεντρο οταν το ρημαζει η θυελλα και ο βοριας.....

    Δεν πρεπει να εισαι εκει για καποιον που σε θυμαται οποτε να ναι?? Εμμμ ισως πρεπει να εισαι εκει να μιλησεις να δειξεις τυχον λαθη...δε χρειαζονται εγωισμοι....αν το παραδεχτει παλι καλα...αν οχι.....αντιο....πρεπει ομως να σκεφτεις αν ο αλλος σου αξιζει, πρεπει να καταλαβεις τις προθεσεις και τους σκοπους του...αν το κανει επειδη θελει οντως ήήήή μηπως οχι??? Μιλα με τους ανθρωπους λυσε αυτο που θες δεξου μια συγγνωμη πες και εσυ,..κανεις με ενα σ αγαπω και ενα συγγνωμη δεν επαθε ποτε τιποτα....ήήή μαλλον επαθε...και ξερετε τι??μπορεσε να εκτιμησει, να αγαπησει καποιον περισσοτερο δινοντας του μια ξεχωριστη θεση στη καρδια του....Αρα λοιπον μη κρατατε τιποτα μεσα σας!!Μιληστε, ζητηστε, συζητηστε ''η ζωη ειναι τοσο συντομη και εμεις περαστικοι''!!!!

Ελπιζω να ημουν κατανοητη.....
περιμενω σχολια....
Φιλια, Νάσια!!!



Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Οι "πανοπλίες" μας.

6:47 μ.μ. 0
Μην αφήνετε τον πραγματικό σας εαυτό για να ευχαριστίσετε του άλλους. Σίγουρα κάποιος σας το έχει ήδη πει, το έχετε διαβάσει κάπου και οι περισσότερες το έχετε χρησιμοποιήσει και ως συμβουλή σε κάποιον. Ποιες από εμάς όμως πραγματικά συνειδητοποιούμε τι σημαίνει; Πότε μας συμβαίνει αυτό και με ποιους;

Φίλοι, γονείς, γνωστοί και άγνωστοι μας οδηγούν στη δημιουργία μια πανοπλίας η οποία προσαρμόζεται με βάση ποιον έχουμε απέναντι μας!

Περνάει λοιπόν η μέρα και ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου ζυγίζοντας τα δεκαπλάσια από όταν ξύπνησες. Έχεις επάνω σου την καλή κοπέλα, την χαρούμενη κόρη, την αδιάφορη περίεργη, τη δυνατή προσβεβλημένη, την "χαζή" έξυπνη κ.ο.κ.
Σκέψεις και λόγια που θες να βγάλεις από μέσα σου και δεν μπορείς, δεν πρέπει! Τι θα πουν οι άλλοι; Είπε κάτι τέτοιο η καλή κοπέλα; Εκνευρίστηκε η αδιάφορη περίεργη; Γιατί; Ποτέ δεν το κανεί! Γιατί τώρα;
Άσε το άλλο! Κι αν ο απέναντι σου αισθανθεί άσχημα; Εάν εξαιτίας σου κάποιος νιώσει άβολα; Όχι, αυτό δε θα μπορούσε να το κάνει μια κοπέλα σαν εσένα, εσύ είσαι καλή, πρέπει να κάνεις τους άλλους χαρούμενους! Τώρα για το αν θα είσαι εσύ χαρούμενη στο τέλος της μέρας... αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία, αφού μιλάμε για εσένα! Βάλε λοιπόν τις πανοπλίες σου και όλοι γύρω σου (όχι μέσα σου φυσικά) θα είναι χαρούμενοι.

Περνώντας όμως ο καιρός βλέπεις ανθρώπους για τους οποίους κάνεις οοοοό,τι μπορείς να εκτιμούν άλλους, όχι εσένα, ποτέ. Γιατί εσύ το έκανες επειδή είσαι καλή, όχι για αυτούς! Δεν σε κουράζει αυτό; Κανείς άλλος όμως δε φταίει για αυτήν την κούραση παρα μόνο εσύ. Σίγουρα ο κόσμος πολλές φορές δεν βλέπει μπροστά του, τι έκανες όμως εσύ για του ανοίξεις τα μάτια; 
Δε λέω να γίνει κάποιος "Νάρκισσος" για να τον εκτιμάει ο κόσμος, δε μου άρεζαν ποτέ τέτοιες συμπεριφορές. Φτάνει μόνο να εκτιμήσεις αυτό που είσαι, δε χρειάζονται πανοπλίες για να αντιμετωπίσεις τους ανθρώπους, βγάλε εσένα εκεί έξω και μην είσαι το "σκυλάκι" κανενός! Αγάπησε τον εαυτό σου, γιατί όπως και να το κάνουμε δε γίνεται αλλιώς! Είσαι μοναδική επάνω στη Γη και σε όλο το Σύμπαν, πραγματικά, δεν υπάρχει κανείς άλλος σαν εσένα, φοβερό ε;
Μην αφήσεις κάτι που είναι μοναδικό να χαθεί καλύπτοντάς το με πανοπλίες λοιπόν.
Σίγουρα κάποιοι (ίσως και όλοι) να ταρακουνηθούν, να σου πουν πως άλλαξες και δε σε αναγνωρίζουν, μην ανησυχείς απλά έχασαν τη βολική συμπεριφορά σου! 
Αυτοί που πραγματικά σε αγαπούν θα μείνουν δίπλα σου και θα δουν πως έτσι είσαι πραγματικά ευτυχισμένη!

Ίσως πολλές από εσάς να μην μπορέσετε να ταιριάξετε με το κείμενο μου, μακάρι να είστε ο εαυτός σας! Όμως ακόμη και μια κοπέλα να βοήθησα σημαίνει πολλά!
Φιλιά από εμένα, Αλεξία!

''ολοκληρο'' Σ ΑΓΑΠΩ!!!

1:23 μ.μ. 0

Κρατα ενα σ αγαπω ανοθευτο,ενα σ αγαπω για την παρτη σου.....τουλαχιστον θα ξερεις οτι εμεινε κατι για σενα,ολοκληρο κατι αληθινο διχως αμφιβολιες κ διχασμους!!!!!

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Αγάπα μεεε....

3:48 μ.μ. 0
Από μικρή άκουγες πως αν δεν αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου πρώτα, δεν θα σε αγαπήσει κανείς. Αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια. Δεν είναι οτι δεν θέλει να σε αγαπήσει ή δεν μπορεί. Η άλλη μισή είναι πως δεν τον αφήνεις...

Αν δεν αγαπάς τον τον εαυτό σου γι' αυτό που είσαι δεν  επιτρέπεις στον άλλο να σε αγαπήσει. Γιατί ακόμα και αν το κάνει εσύ πάντα έχεις την αμφιβολία και σκέφτεσαι είναι καλά στα μυαλά του; μήπως δεν βλέπει καλά; τόσο ανάγκη έχει την σχέση; μα καμιά άλλη δεν του καθόταν; σίγουρα σε κάτι άλλο αποσκοπεί

Και όμως κάποιος άλλος σε αγαπάει για εσένα. Βλέπει σε εσένα αυτό που εσύ κλείνεις τα μάτια. Και προσπαθεί να είναι δίπλα σου. Και να ακούει όλα τα παράπονά σου και τα κομπλεξικά σου. 
Και αν είσαι τυχερή όχι μόνο θα τα ακούει αλλά θα σου λέει και την αλήθεια που νιώθει. Πόσο κούκλα, γλυκιά, ευγενική και καλός άνθρωπος είσαι. Πως μπροστά του δεν υπάρχει καμία άλλη εκτός από εσένα. 
Αλλά και πάλι εσένα δεν θα σου είναι αρκετό γιατί αυτός δεν το λέει ειλικρινά ή γιατί η κολλητή του είναι ψηλή, ηλιοκαμένη και με τις ιδανικές διαστάσεις.

Και τότε είναι που τα καταστρέφεις όλα. Προσπαθείς να δείξεις πόσο αξίζεις με τον επόμενο που περιμένει στην γωνία. Που εννοείται και πάλι σε θεωρεί άσχημη αλλά δεν στο λέει για να κερδίσει κάτι, όπως όλοι οι άλλοι. 
Και αυτός που σε θέλει ακριβώς έτσι όπως είσαι χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα, φύγει.

Πολύ απλά επειδή εσύ δεν πιστεύεις στον εαυτό σου. Επειδή εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Και με αυτόν τον τρόπο δεν βλέπεις την αγάπη των άλλων. Δεν της δίνεις χώρο να υπάρξει. Διώχνεις μακριά τους ανθρώπους επειδή μπορούν να ζήσουν και χωρίς εμένα

Την σβήνεις και την πετάς.


Blogger news

@Way2themes

Follow Me